MANTU (Upacara Sadurunge, Tempuking
Gawe, lan Sauwise)
Tembung
mantu, manten, panganten, sri pangantyan, iku kerep keprungu. Nanging apa ta
tegese? Kabeh mau padha apa ana bedane? Kaperluan utawa duwe gawe diarani
mantu, jalaran nikahake (mala kramakake, ndhaupake, miwaha, njodhokake,
ngijabake) anak kang mujudake kuwajibane wong tuwa (darmaning asepuh) sing wis
suwe diantu-antu, diarep-arep, direrancang, digegadhang, digantha-gantha.
Ngono mau yen olehe mantu ora dadakan utawa kesusu merga “tabrakan”. Merga wis
dirancang setaun utawa setengah taunan sadurunge, mula gethakaning dina lan
tanggal sarta jam pisan wis dieling-eling, satemah diantu-antu tekane. Wonge
sing duwe gawe iku dadi mantu (wong mantu). Ningkah mujudake lelakon kang
sakral lan suci ing sajroning bebrayan sawijining wong. Mula saka iku kalakone
ana sawetara tataran. Tataran-tataran sajroning upacara ningkah ana telung
warna. Sepisan upacara sadurunge mantu, kapindho upacara tempuking gawe, lan
kaping telu upacara sauwise tempuking gawe.
A.
Upacara Sadurunge Mantu
Lumrahe
saiki upacara sing tumindak ing masyarakat mung nalika tempuking gawe, iku wae
ora komplit. Mangka miturut tata cara kuna, upacara ing sadurunge mantu iku uga
ana, malah akeh, kayata:
1.
Nyalari
Carane
wong tuwane bocah lanang kongkonan marang wong sing pinitaya sing uga wis
tepung karo wong tuwane prawan sing arep disalari. Mula tugas nyalari mau uga
kasebut dom sumuruping banyu (laku samar).
2.Nontoni
Menawa
nyalari mau ditampa becik ateges si prawan isih sela lan wong tuwane sarujuk,
wong tuwane bocah lanang banjur medhayoh menyang omahe si prawan, saperlu weruh
kaya apa lan sepira ta bocah kuwi. Yen bocahe lanang bisa diajak bisa uga ora
diajak. Nalika sing tuwa padha jagongan, si prawan didhawuhi ngladekake
suguhan, ing kono tamu maspadakake (nontoni) bocah iku kanggo tetimbangan jodho
apa ora. Yen perlu diajak omong-omong.
3.
Nglamar
Yen
asile nontoni ketemu becik, wong tuwane bocah lanang dhewe utawa
kongkonan utusan wong loro utawa telu medhayoh ing omahe wong tuwane bocah
wadon mau saperlu resmi nglamar. Tembunge ‘ngebun-ebun enjang anjejawah sonten’
(wangsalane: bun esuk= awun–awun; udan sore = rarabi batangane = nyuwun rabi).
Anggone waleh tamu mau cablaka: “ Yen wonten keparengipun Bapak-Ibu X,
putra-putri panjenengan ingkang sesulih gendhuk Y badhe kula suwun, kula jodhokaken
kaliyan anak kula jaler pun Z.” Wangsulane wong tuwane bocah wadon: “
Matur nuwun, dene panjenengan ngayunaken anak kula estri. Sanes dinten mangke
badhe wonten utusan sowan mrika atur wangsulan.”
4.
Wangsulan
Wong
tuwane bocah wadon kirim utusan medhayoh menyang wong tuwane jejaka sing
nglamar mau, aweh wangsulan panglamare ditampa apa ora. Nalika nglamar tamune
nggawa oleh-oleh saka ketan (lemper, wajik, jadah lan rengginan) kanthi
pangajab sesambungan dadi raket ora buyar. Yen utusan sing aweh wangsulan iki
oleh-olehe uga saka ketan, iku pralambang wangsulane ditampa.
5.
Pasok Tukon lan Pepacangan
Sarehne lamaran wis
ditampa, upacara candhake ana rombongan utusane wong tuwane bocah lanang
medhayoh pasok tukon, awujud dhuwit (lumrahe yen akeh disebutake, yen mung
sethithik ora dikandhakake, utawa manut dhawuhe sing utusan), sandhangan
sapengadeg kanggo si prawan, lan oleh-oleh. Ing kalodhangan iki si Y
dipacangake karo si Z, mula ing jaman saiki lumrah sinartan upacara liron
kalpika (tukar cincin).
6.
Pasrah calon Manten/ Nyantri
Nyantri mujudake
tradhisi kang ditindakake dening calon manten kakung. Manut tradhisi sadurunge
upacara ijab ditindakake, calon manten lanang kudu dipasrahake marang wong
tuwane calon manten wadon. Sawise ditampa banjur dititipake ing omahe salah
sawijining sedulur utawa tanggane calon manten wadon supaya bisa nindakake
upacara sabanjure.
7.
Pasang Tarub
Ing omahe CPW,
kira-kira 3 dina ngarepake tempuking gawe, dipasangi tratag lan tarub. Wujude
tarub yen biyen kudu nganggo bleketepe yaiku suwir-suwiran janur kuning, ing
kiwa tengening korining tarub dipasangi tundhunan pisang raja, tebu wulung,
gegodhongan mancawarna, lan godhong apa-apa, lan ora lali cengkir gadhing lan
godhonng waringin. Kabeh mau bisa diwaca dadi ukara bilih blakane nyuwun
sumawuring nur Illahi kanthi pangajab penganten bisa kaya dene raja lan
prameswarining nata kang nduweni antebing kalbu lan kencenging piker, anane
rubeda mancawarna tetep ora kurang sawiji apa, dene sing padha jagong sing keri
(durung mantu utawa during dadi manten) padha kepengin.
8.
Siraman
Ing
tarub iku ana perangan sing disedhiyakake kanggo papan siraman CPW. Siraman
lumrahe katindakake wayah sore bakda kendhuri tarub. Dene siraman kanggo CPL
uga bareng wektune, nanging papane pisah, yaiku ing pondhokane CPL. Sadurunge
upacara siraman, calon manten sungkem marang bapa biyunge.
B.
Upacara Tempuking Gawe
1.
Sajen warna-warna
Sanajan saiki wis akeh
sing ora nindakake, amarga ora laras karo piwulang agama lan nalar ilmiah,
perlu kawuningan bilih miturut cara kuna, wong Jawa sing duwe gawe mantu wajib
gawe sajen utawa pasang sesaji warna-warna. Sing baku bakda pasang tarub, ing
ndhuwur tarub disajeni pisang raja setangkep (pisang sanggan tarub), iki kena
dilorot bareng karo pambungkare tarub. Gunane sejatine kanggo buwahe sing
mbubrah tarub. Dene sesajen sing akeh dhewe: brekatan lan ambengan kendhuri
tarub, ndongakake siraman manten supayane mantene sesuk rancag, slamet, lan ora
kurang sawiji apa. Sajen tumpeng robyong uga dipasang ing pedharingan
(senthong tengah), sajen kanggo kembar mayang, sajen tumpeng mancawarna
cilik-cilik kanggo buwangan mubeng desa (dalan mlebu desa, kreteg, buk,
prapatan, pratelon, lsp.) werdine iku publikasi menawa duwe gawe mantu. Mula
saiki ana sing duwe panemu, lha wong wis nyebar ulem, rak publikasi sajen
buwangan kuwi ora perlu, awit mboborosi. Yen pancen mantep ngono, sumangga.
2.
Nebus Kembar Mayang
Kembar mayang utawa
Kalpataru sepasang kang aran Dewadaru lan Janadaru minangka srana (sajen
tuwuhan) kanggo dhauping panganten. Saiki sing gawe lumrahe Pak Kaum (utawa
sapa sing didhawuhi Pak Kaum). Sawise kembar mayang dadi ana upacara nebus
kembar mayang. Dene reracikaning upacara mangkene: Sing duwe gawe
mintasraya marang piyayi sepuh sing ing upacara iki dijenengi Ki
Wasitajati, supaya ngupaya sekar mancawarna (kembar mayang) minangka srana
dhauping putra. Ki Wasitajati nuli mangkat. Tekan nggone sing gawe kembar
mayang (ya ing papan saomah kono wae) sing ing upacara iki aran Ki Kumarajati,
Ki wasitajati takon ngendi ana kembang mancawarna kanggo srana dhauping
penganten? Ki Kumarajati mangsuli yen dheweke duwe, nanging kudu nganggo
tebusan. Sawise utusan ngulungake tebusane, kembar mayang diulungake lan
kaboyong dening pandhereke Ki Wasitajati (yen Ngayogya ibu-ibu sepuh, yen ing
Sala putrid-putri enom) dipapanake ing ngarep pedharingan (senthong tengah).
Jaman saiki kembar mayang nuli dipasang ing pedharingan dening sing gawe dhewe
(tanpa ana upacara nebus).
3.
Midadareni
Bengi
ngarepake tempuking gawe (malem ijab) nganti tengah wengi diarani malem
midadareni utawa widadaren, awit dipercaya minangka wektu temuruning widadari.
Tegese (a) manten wadon dicicil dipaesi (dikerik, dilulur, rambut diratus,
lsp.) supaya dadi ayu kaya widadari tumurun lan (b) ana widadari tumurun tenan
(juru paese) kang ndadani manten (nganti sesuke ayu mangling kaya widadari
tenan). Upacara iki dipirid saka crita Jaka Tarub, sing nalika maesi Nawangsih
anake, ngundang widadari Nawangwulan bojone, supaya maesi anake wadon iku, dadi
memper widadari. Wujude upacara midadareni para sepuh padha tirakatan lan juru
paes nyicil maesi kaya kasebut ing ndhuwur. Kanggo cagak lek bisa dianani
macapatan lan sarasehan. Dipungkasi tengah wengi ana upacara Majemukan, yaiku
ngrencak sajen kanggo dhahar bengi tumrap sing padha tirakatan iku. Kuwi
mau cara biyen. Dene saiki, midadareni ya mung ketemu sakulawarga, sore (jam
wolunan) udakara sakjam banjur dhahar lan bubar, merga olehe maesi manten
sesuk-esuk wae. Ateges kaya ora ana midadareni, mundhak marahi sayah lan
ngantuk. Cathetan: “yen biyen, sadurunge midadareni iki, yen
manten nglangkahi kakang utawa mbakyune, diarani upacara plangkahan. Yen saiki,
sing baku tembunge (pratelane) bilih kakang utawa mbakyu mau nglilani kanthi
ekhlas adhine ndhisiki dadi manten.
4.
Ijab utawa Akad Nikah,
Sejatine
Ijab iki sing paling pokok, awit ya upacara iki sing ngabsahake jejodhoan
miturut ukum agama lan negara saengga lanang wadon duwe layang nikah sah.
Upacara bisa ditindakake ing KUA (Kantor Urusan Agama) uga bisa ditindakake ing
ngomah, kang banjur disambung karo upacara adat sing baku dhewe, yaiku
panggihing temanten.
5.
Panggih (Temuning Penganten)
Sing
baku manten lanang teka ing ngarep tarub, manten wadon methukake. Kembar mayang
sing diboyong saka njero (ngetutake manten wadon) disamplukake manten lanang,
banjur dibuwang ing prapatan utawa pratelon sing cedhak. Banjur ana
rerangkening upacara panggih yaiku:
a. Balang-balangan gantal / sadak
Suruh
isi gambir lan injet dilinting ditaleni benang lawe putih kanggo
baling-balangan manten lanang lan wadon. Cacahe gantal ana 7, sing 4 dicekel
sing wadon (gondhang kasih), sing lanang kebagean 3 (gondhang tutur), banjur
kanggo balang-balangan mbaka siji. Werdine: baling-balang katresnan. Suruh
lumah lan kurepe beda, nanging rasane padha, dadi lanang lan wadon iku beda
nanging padha tresnane.
b. Mecah Antiga
Antiga
utawa endhog pitik kampung sing isih mentah, dening ibu juru paes disenggolake
bathuke manten lanang lan manten wadon, banjur dibanting nganti pecah. Werdine:
pecahing wiji priya lan wanita kang bakal mbabarake turun.
c. Mijiki Sikil
Manten
wadon mijiki manten lanang nganggo banyu setaman sing diwadhahi bokor utawa
pengaron cilik. Werdine: wong wadon setya bekti marang sing lanang.
d. Kanthen Asta
Yen
ana wong loro napak pasangan (rakitan sapi utawa kebo) banjur lagi kanthen
asta(gandhengan) nganggo jenthik tangan kiwa (lanang) lan jenthik tangan
tengenn (wadon) nuli bebarengan mlaku tumuju ing dhamparing penganten.
Werdine: wis resmi dadi pasangane lan banjur bebarengan nyanggemi
kewajiban
e. Tampa Kaya (Kacar-kucur)
Tekan
dhamparing panganten, manten lanang ngesok kaya ing kacu gedhe neng pangkone
manten wadon. Werdine; wong lanang wajib aweh kaskaya (rejeki) marang sing
wadon kanggo kabutuhane bale wisma.
f. Dhahar Walimahan
Sing
lanang ngepel sega isi lawuh telung kepelan, mbaka siji diwenehake sing wadon
ditampani ing piring, banjur dipangan (telu pisan sethithik-sethithik) disawang
sing lanang. Werdine: ngecakake kaskaya kanggo karaharjaning kulawarga.
g. Sungkeman
Manten
lanang lan wadon urut-urutan sungkem marang bapa biyunge lan maratuwane.
Werdine: wajib bekti marang wong tuwa lan mara tuwa.
C. Sauwise
Tempuking Gawe
Yen
saiki wong tuwane manten lanang arep ngundhuh sepasaran apa ora, kari manasuka,
marga wigatining sedya mantu wis rampung. Nanging yen biyen bakda tempuking
gawe (ijab lan panggih) iku isih ana upacara sawetara yaiku:
1.
Sapasaran
Kanthi
kenduri ing papane manten wadon. Sadurunge iku mbubrah tarub lan jenang sungsuman
lan ora ana upacara, ya mung ditindakake ngono wae.
2.
Ngundhuh Sepasaran lan Boyong Manten
Wong
tuwane manten lanang isih nganakake pahargyan, upamane nganggo wayangan,
kethoprak, lsp. (sajen-sajene uga pepak meh kaya mantu wadon). Ing
kene ana upacara pasrah manten saka pihak wadon marang pihak lanang, isih
nganggo oleh-oleh, rombongan utusan, boyongan manten, lsp.
3.
Selapanan
Dianani
slametan utawa kendhuri ing papane wong tuwane manten lanang utawa uga ing
papane besan (sanajan mantene wis diboyong adoh).
(Kabesut
saking: Sempulur No.01/ I /2002 kaserat dening: Emi Suharmini)
MANEKA WARNA UPACARA MLIGI KANGGO
MIMBUHI KAWRUH BAB UPACARA NINGKAH CARA JAWA
Ing
bab ningkah cara Jawa, ana sawetara pakulinan mligi kang katindakake, gayut
karo kang diningkahake. Dheweke iku statuse ana ing kulawarga kepriye. Upamane:
randha apa dhudha, anak barep apa wuragil, nglangkahi, lan liya-liyane. Upacara
mligi kang sok-sok ditindakake upamane:
Upacara
Bubak Kawak
Upacara
bubak kawak iki katindakake nalika ijabe anak barep. Upacara panggih tetep
dianani. Mung wae ing kene bapakne manten putri ngombe rujak degan. Sawise
ibune manten putri menehi rujak marang bojone lan banjur diombe, tumuli nakoni:
“Apa rujake kurang enak?” Diwangsuli: “ Rasane enak lan seger!” Rujak mau
banjur diwenehake marang kang wadon maneh, supaya melu ngicipi. Sawuse
ngrasakake nuli kandha: “ Pancen nyata rujak degan iki enak lan seger”.
Sabanjure rujak mau diwenehake marang manten sakloron supaya padha ngicipi.
Upacara
Tigas
Upacara
tigas iki mung mligi ditindakake ana ing akad nikah antarane jaka lan prawan
lan tetep nganggo upacara Panggih.
Upacara
Langkahan
Upacara
langkahan iki katindakake manawa calon manten putri anggone ningkah luwih
dhisik katimbang kakangne kang durung ningkah. Sadurunge akad nikah, calon
manten putri kudu jaluk idin marang kakangne kang dilangkahi. Tumindake bab iki
lumrahe diwiwiti sadurunge midadareni. Jalaran upacara iki asipat mirunggan,
mula lumrahe mung sineksenan dening kulawarga. Biyen upacara iki ditindakake
ing sangareping senthong utawa kamar tengah, nanging samengko iki katindakake
ing kamar manten.
Sadurunge
upacara langkah katindakake, kakangne utawa bakyune siyaga nganggo dandanan
jawa lan lungguh sila utawa timpuh ing papan kang wis dicawisake. Dene
urut-urutane tumindak mangkene:
1.
Calon manten ngadhep kakang utawa mbakyune kanthi lungguh timpuh lan nuli
nyembah sinambi kandha utawa ngomong: “Kangmas utawa mBakyu, kula nyuwun idin
badhe ngrumiyini lumampah, saha nyuwun pangestu, mugi-mugi lampah kula
kekalih samangke dumugi papan kang kula sedya lan manggih seneng,
tinebihna ing rubeda sambekala, Amin.”
2.
Sawise ngucap mangkono mau, nuli calon manten sungkem karo ngambung dhengkule
tengen dikantheni niat utawa sedya kang tandhes temenan. Kangmase utawa bakyune
nampa sarana numpangake tangane ana ing pundhake kiwa tengen adhine sarana
numpangake tangane ana ing pundhake kiwa tengen adhine sinambi mangsuli: “ Dak
paring idin lan palilah lumakua dhisik, slamet ora kurang sawiji apa, tekan
papan kang kok tuju. Muga-muga Gusti Kang Maha Agung tansah maringi seneng ing
sapandhuwure lan aku enggal nututi. Amin.” Nuli calon manten lungguh maneh ing
papan sekawit banjur masrahake sanggan kang wujud: pisang raja, kembang telon
lan benang lawe sarta tali asih utawa tandha mata, bisa wujud apa wae.
Upacara
Tumplak Punjen
Upacara
tumplak punjen lumrahe ditindakake nalika wektu ijab kanggo anak wuragil.
Sarat-sarat kudu dicukupi ing upacara tumplak punjen iki yaiku gawe
kanthongan-kanthongan cilik kang nuli diiseni: dhuwit receh utawa logam,
empon-empon, beras kuning, lan kembang sritaman. Ngenani akehe dijumbuhake karo
kekuwatane. Kabeh kanthongan cilik-cilik mau dicemplungake bokor kang uga isine
padha karo kanthongan cilik-cilik mau. Sabanjure kanthongan-kanthongan cilik
mau didum-edumake dening ibune manten maranng anak-anake kabeh, wiwit saka kang
barep tekan wuragil kang bakal dadi manten. Turahane diwenehake marang para
tamu. Sabanjure wiji-wiji kang ana ing bokor siyaga kasebar kanggo putu-putune
kareben ora ana kang keri. Upacara tumplak punjen iki ditndakakake sadurunge
upacara sungkeman. Persise sawise upacara kacar-kucur utawa tampa kaya lan
sadurunge wong tuwane manten kakung dipethuk.
Upacara
Macul Tumpeng
Upacara
macul tumpeng iki katindakake wektu ijab antarane sedulur misan utawa nunggal
embah buyut lan manut sarasilah manten wadon luwih tuwa katimbang manten
kakung.Tumindake kudu di dhisiki nganggo sarat manten kakung macul tumpeng,
sabanjure kanthi ngadeg nrajang benang lawe. Upacara iki ditindakake sadurunge
upacara panggih.
Suwalike
menawa manut salasilah, manten kakung luwih tuwa katimbang manten putri, mula
manten kakung ora kudu macul tumpeng, ananging cukup srana nrajang bolah lawe
wae. Sawise iku ditindakake upacara panggih.
Upacara
Nyiram Bugel
Nalika
sajroning nindakake akad nikah mantene wadon wis randha, nanging durung duwe
anak ( randha kembang) sarat kang kudu dilakoni yaiku manten kakung nyiram
bugel, yaiku kayu kang wis diobong kanggo olah-olah lan isih mengangah ( ana genine).
Upacara iki katindakake ing sangarepe lawang, sadurunge upacara panggih.
Suwalike Manawa kang nindakake ijab antarane prawan karo dhudha durung
anak-anak, kang nindakake nyiram bugel manten putri, uga ana ngarep lawang
sadurunge upacara panggih.
Prasetyono,
Dwi Sunar. 2003. Tata Cara Paes lan Pranatacara Gagrag
Ngayogyakarta. Yogyakarta: Absolut
Tidak ada komentar:
Posting Komentar